Nie tak dawno miałem dla was przyjemność recenzować Powrót na tajemniczą wyspę, grę która wchodzi w skład The Adventure Collection. Tym razem w moje ręce trafia kolejny tytuł z tej serii, mianowicie Tajemnica zaginionej jaskini. Jak się domyślacie również jest to gra przygodowa, jednak czy jest ona tak samo dobra jak ta o której wspomniałem wcześniej??

Tajemnica zaginionej jaskini jest przygodówką o bardzo wyszukanej tematyce i fabule. Jest bardzo oryginalna ponieważ jej akcja toczy się w okresie prehistorycznym, czyli parę naście tysięcy lat temu. Nie każdemu może to przypaść do gustu, jednak dla mnie, była to niezwykła przygoda i raczej z góry nie spisywałbym tego tytułu na straty.

Po krótkim wstępie pora powiedzieć nieco więcej na temat samej rozgrywki, tak więc w grze wcielamy się w postać młodego chłopca imieniem Arok, który od najmłodszych lat interesował się malarstwem. Pewnego dnia podczas dość pechowego polowania, kiedy to na jego drodze staje olbrzymi lew jaskiniowy, chłopak postanawia schronić się w ciemnej jaskini. To właśnie w niej odnajduje malowidła, dzięki którym przypomina sobie dzieciństwo. W młodości został odnaleziony przez bardzo szanowanego i znanego malarza, ktróry wierzył w to, że dzieciak ma niesamoiwtą moc kontaktowania się z duchami. Wówczas okazało się, że był jeszcze za młody aby to rozumiec i nie był gotowy na wyprawę w niebezpieczny świat. Teraz bez dłuższej chwili namysłu, postanawia wyruszyć w poszukiwaniu swojego nauczyciela. I to właśnie w owej jaskini, zaczyna się właściwa rozgrywka.



Oprócz rozpalenia ognia bardzo starymi metodami, gracz musi przygotować sobie pierwsze narzędzie, dzięki któremu będzie mógł się obronić. W końcu rozpocznie się pełna niebezpieczeństw wyprawa, tak więc wraz z naszym bohaterem przyjdzie nam przemieszczać liczne doliny, jaskinie, piękne miejsca, a wszystko po to aby dotrzeć do upragnionego celu. W drodze do sukcesu czeka nas wiele zadań oraz rzeczy do zrobienia. Przyznam szczerze, że dawno tak się nie nakombinowałem nad zagadkami w żadnej grze przygodowej. Tu jest ich kilka i niektóre są na prawdę bardzo trudne, jednak są też takie, nad którymi praktycznie nie trzeba się zastanawiać. Spotkamy również kilku ludzi, z którymi będziemy musieli przeprowadzać rozmowy. Często to właśnie oni, okażą się nam niezbędni do posunięcia akcji gry na przód.



Do naszej dyspozycji mamy tylko narzędzia oraz rzeczy, których używali ludzie prehistoryczni. Tak więc na fajerwerki typu komórka, mapa nie ma co liczyć. Jeżeli ktoś interesuje się historią może poszerzyć swoją wiedze i zdobyć wiele cennych informacji, a wszystko to możliwe jest za sprawą encyklopedii. Co prawda nie pełni ona tu takiej funkcji jak w Powrocie na tajemniczą wyspę, ale jest niezwykle cenna. Ważny jest fakt, że jest ona dostępna od samego początku i pełni rolę wprowadzenia w klimat gry. Każdy kto nie ma pojęcia o tym okresie ludzkości, powinien zajrzeć tam przed rozpoczęciem zabawy. Ważne też jest to, że nie wszystkie informacje są dla nas dostępne od razu. Wraz z postępem, encyklopedia umożliwia zapoznanie się z nowymi, cennymi rzeczami. Spowodowane jest to tym, iż w grze przyjdzie nam wykorzystać wiele z nich, a przecież autorzy nie chcieli udostępnić poradnika, tylko uzupełnić wiedzę gracza.
Tak więc nasza przygoda będzie trwała do momentu aż, odnajdziemy człowieka, który w dzieciństwie przekazał nam tajemniczy kamień. W tym miejscu znów musze się odwołać do Powrotu na tajemniczą wyspę, gdzie totalna nieliniowość była strzałem w dziesiątkę. W przypadku TZJ niestety studio Kheops nie zastosowało tego samego rozwiązania i nie wyszło im to moim zdaniem na dobre. Wiadomo, że przygodówki zawsze są nieco liniowe i tak już to jest skonstruowane, niemniej jednak ocena ogólna na pewno na tym nie zyska.