Twierdzę, że gram w Twierdzę. Lepiej: jestem tego wręcz pewny! A właściwie to Twierdzenie jest tak oczywiste, jak Twierdzenie Świętej Pamięci Pitagorasa (kącik naukowy: tym razem nauczymy się „Twierdzenia Pitagorasa”. To jest: a2+b2=c2, gdzie „2” czytamy jako „kwadrat”. Kolejny kącik edukacyjny znajdziecie czytając owy tekst dalej). Ale dość teorii. Koniec z Twierdzeniami. Czas na fakty. Tak więc sTwierdzam, iż będzie to recenzja świetnej gry strategicznej pod tytułem Twierdza. Zapraszam do czytania.

Nie ma to jak oryginalny wstęp... Ale dość żartów – teraz na poważnie. Jak więc wspomniałem, Twierdza (po angielsku Stronghold), jest strategią czasu rzeczywistego osadzoną w średniowieczu, aczkolwiek nie oparta na jakiś faktach historycznych, lecz na wymyślonej przez twórców fabule. My wcielamy się w syna przywódców zwolenników króla (trochę zamotane, co ? J). Niestety – nasz Pan i Władca został pojmany przez swoich wrogów. Na domiar złego, nasz ojciec podzielił los gorszy od króla i został zabity w zasadzce zastawionej przez jednego z wrogich władców. My zaś wyrwaliśmy się ze szponów śmierci, aczkolwiek otarła się ona nam przed nosem. Teraz, wraz z ocalałymi żołnierzami i przyjaciółmi szykujemy odwet za wszystkie wyrządzone nam krzywdy...

Powyższy opis dotyczy opcji kampanii, składającej się z 21 różnorodnych i ciekawych misji. Piszę różnorodnych i ciekawych, ponieważ każda z nich będzie się praktycznie rzecz biorąc w mniejszym lub większym stopniu różniła od pozostałych. Raz będziemy musieli nagromadzić jakieś towary, to zbudować potężną twierdze i odpierać ataki wroga Warto wspomnieć, że nasi przeciwnicy będą postaciami typowo komicznymi, tak więc będą w nas budzić śmiech a nie grozę (oczywiście tak miało być – nie mówię tutaj o głupocie programistów). Oprócz kampanii mamy szereg innych możliwości rozgrywki. Będą to: oblężenie (taka zabawa w najeźdźców i obrońców – możemy stanąć po stronie atakujących jak i broniących się) pojedyncze misje i zadania typowo ekonomiczne. Co do oblężeń, to możemy również sami stworzyć własną bitwę po czym wziąć w niej udział. To samo tyczy się misji pojedynczych. A wszystko dzięki łatwemu w obsłudze edytorowi. Przyznam jednak szczerze, że prawdziwą frajdę przyniosą kampania i oblężenie – reszta zostanie raczej na drugim planie.

Na początku każdej misji będziemy musieli zbudować naszą siedzibę. Z czasem będą to coraz większe konstrukcje, od siedzib z drewna, po dwory saskie i wielkie zamczyska. Następnie postawimy spichlerz i już możemy przystępować do rozbudowy naszej twierdzy. Tak więc zaopatrzymy się w drewno budując chatki drwala, w jedzenie zatrudniając myśliwych, mleczarzy, farmerów, wybudujemy kamieniołom, kopalnie żelaza, postawimy warsztaty grotnicze, łucznicze, kowalskie i wiele innych. Rzecz jasna, naszą warownię musimy jakoś zabezpieczyć. W tym celu możemy budować umocnienia - od palisad z drewna, po wielowarstwowe, kamienne mury z wielkimi basztami i bramami.