Przyznam jednak, że niespecjalnie przejmowałem się losem moich podopiecznych. Owszem, starałem się, by żyło im się jak najlepiej, ale to głównie dlatego, że w pokrytym lodem świcie ciężko jest pozyskać nowych robotników (musimy organizować wypady poza naszą dolinę). Więc o ile śmierć jednego-dwóch pracowników nie znaczy zbyt wiele, tak w momencie, gdy nagle na drugi świat wybierze się ich kilkunastu, zaczynamy mieć problem. I choć każdy robotnik ma swoje imię i nazwisko, nie bardzo mnie te inicjały obchodziły. Tak więc czy to kopnął w kalendarz Bill Murray czy Michael Terry, interesowało mnie to w dokładnie takim samym stopniu – straciłem kolejny kilof. Moralne decyzje z Frostpunk analizowałem więc bardziej pod kątem tego, jak wpłyną one na obecną sytuację i dwa paski (zadowolenia i nadziei), które stale musimy utrzymywać na dobrym poziomie, a nie czy kogoś tam wykorzystam czy zrobię mu krzywdę. Zdaje się, że twórcy jednak chcieli, by gra nieco chwytała za serce. Cóż, nie tym razem.

Grając we Frostpunk szybko dociera do nas, że tutaj cały czas trzeba trzymać rękę na pulsie, bo nawet jeśli przez chwilę sytuacja wydaje się opanowana, zaraz pojawia się inny problem. Gra nie jest jednak nieuczciwa, a przynajmniej nie sprawia takiego wrażenia. Trzeba pogodzić się z faktem, że przy 40-stopniowym mrozie i braku podstawowych surowców problemy mają prawo rodzić się same. Trzeba przyznać, że ich rozwiązywanie jest szalenie wciągające i to chyba główna zaleta gry 11 bit studios. Frostpunkt ciągle czegoś od nas chce i dzięki temu rozgrywka angażuje. Nie ma tutaj przestojów, nie można odpocząć. Ciągle musimy kontrolować zapasy, zerkać na potrzeby mieszkańców i podejmować wspomniane już decyzje. Jednocześnie realizujemy kolejne zlecenia, w postaci gotowych scenariuszy (wolna rozgrywka tu nie występuje), których, zdaje się, twórcy będą w przyszłości publikować więcej.

Podsumowując, Frostpunk dość długo rodził wiele pytań, głównie dlatego, że twórcy zbytnio nie chwalili się gameplayami przed premierą. Tam gdzie pytania, tam i narastająca ciekawość i być może taki był zamiar studia. W każdym razie, finalnie przedsięwzięcie okazuje się pozycją ciekawą i wartą ogrania, a jednocześnie - podobnie jak inne gry od 11 bit - potrafi się wyróżnić na rynku. Konieczność podejmowania kolejnych, faktycznie wpływających na rozgrywkę, decyzji, rewelacyjna atmosfera (chłód niemal zamraża ekran!) i przemyślana rozgrywka, powinny przyciągnąć Was na długie dni i wieczory. Jeśli lubicie główkować i jesteście gotowi stanąć przed niemałym wyzwaniem, jakim jest zarządzanie osiedlem zbudowanym wokół ogromnego generatora, nie zastanawiajcie się nad zakupem - bierzcie "w ciemno"!