"Siedemdziesiąt lat temu nasz wielowiekowy pokój został zakłócony..." tak rozpoczynam moją recenzję i tak witają nas twórcy strategii "Armies of Exigo". Ludzie, którzy przy tym pracowali, wiedzieli chyba co robią... Electronic Arts, Andrew G. Vajna (producent który współpracował przy takich filmach jak "Rambo", "Terminator 3"), programiści wysypani z Bułgarii, kilku zagorzałych graczy Starcrafta i Warcrafta oraz pracownicy, którzy pomagali w pracy samemu Blizzardowi! Podoba się? To dopiero początek... Gra ma być rywalką znanego i lubianego Warcrafta3... czy się jej uda? Zobaczymy...



Twórcy gry mieli chyba zamiar wysuszyć nasze języki ze śliny i to chyba się im udało. Intro wgniata nas w fotel, zwija, wsysa, wysysa między wymiarami. Żeby nie zepsuć wam zabawy i przyjemności oglądania nie będę opisywał co się w intrze dzieje , ale zapoznam was z ogólną fabułą. Otóż w pięknym świecie zwanym Exigo żyją sobie dwie strony konfliktu: Imperium i Zwierzoludzie. Ci pierwsi składają się z ludzi, gnomów, elfów i żyli sobie całkiem spokojnie na swoich ziemiach, lecz przyszli ci drudzy, w których skład wchodzą gobliny, jaszczury, ogry, orki, demony itp. i zaczęli niszczyć, grabić, gwałcić, plądrować. Wybuchła krwawa wojna. Mijają lata a konflikt między wrogami się napina. Pewnego dnia przyszła sobie kupa Potępionych (ogólnie robactwo będące obrazem Zergów ze starcrafta w połączeniu z nieumarłymi z Warcrafta), wyrżnęła, spaliła, zjadła, wypluła co trzeba i szła sobie dalej. Dwie skłócone ze sobą rasy połączyły nieufnie siły i stanęły na przeciw zagrożeniu. Pięknie co nie? Szkoda tylko, że gdzieś to już chyba słyszeliśmy, ale darujmy to. Fabuła gry nie należy do oryginalnych. dlatego nie uznam tego za plus.



Jak już wspomniałem to gra ma pobić Warcrafta3 w związku z tym nie znajdziemy tu tur, ogromnych armii (np. Age of Empires), mapy politycznej, bądź zabawy w lizanie d... sąsiadom. Jak warcraft to warcraft, więc mamy bazę, chłopów, surowce itd. Do zbierania mamy 3 surowce: złoto, drewno i kryształki - plus musimy budować domki (bądź jednostki) które będą nam zwiększały ilość możliwych do posiadania wojaków. Rasy są zróżnicowane i każdą inaczej się gra (np. ludzie są podobni do ludzi z Warcrafta a Potępieni kompletnie nie pasują, ich rozbudowa jest kompletnie inna niż u pozostałych ras), dlatego więcej osób może się skłoni do grania w Armie Exigo. Spotykamy się tu z paroma nowymi rozwiązaniami w tym gatunku jak np. dwupoziomowe plansze (na lądzie i pod ziemią), albo możliwość tworzenia hufców (normalnie jak się robi skróty do grup na klawiszach 1, 2, 3... to na f1, f2, f3 i f4 można sobie zrobić hufiec złożony z wcześniej utworzonych grup). Jeśli chodzi o dwu poziomowe plansze to nie jest to tak, że w podziemiach nagle nam spada meteor, tylko np. pewne czary można rzucać tylko z podziemi a inne tylko z lądu np. pojedynczy meteoryt należy rzucić z podziemi (spada na ląd nad magiem) a trzęsienie ziemi można rzucać tylko z powierzchni (efekt - podziemny tunel się sypie, ale nie zasypuje, i rani jednostki wroga w obszarze działania). Hufce są poręczne i dają duże możliwości strategiczne. Wspomnieć wypadałoby o AI wroga, gdyż tu autorzy chyba się postarali. Nawet na najłatwiejszym poziomie nasz przeciwnik potrafi bardzo dobrze myśleć a co dopiero na późniejszych?



Smakowicie co nie? A jak to wygląda? Piękne, kolorowe, bajkowe krainy... chwileczkę? tak chyba było w warcrafcie? a tu? W Armies of Exigo nie ma postaci szerszych niż wyższych, nie ma bajkowych kolorów, lecz szara (czasem kolorowa) rzeczywistość (jak to można tak nazwać). Nie ma tutaj przystojnych, zielonych orków, ale obrzydliwe, zwierzęce, szare bestie. Postacie są naturalnie wymiarowane, ładnie się poruszają i widać różnicę między poszczególnymi rasami (np. ogr to ogr a gnom jest wielkości samej jego nogi). Drzewa się uginają na wietrze. Kamera jest miła. Lekko się przechyla podczas przesuwania, unosi jeśli akurat na środku mamy pagórek. Efekty czarów, ataków są ładne.