Seria gier z klockami LEGO zaczyna przypominać operę mydlaną. Studio Traveller’s Tales przykleiło się do bloczków tak kurczowo, że praktycznie niczym innym się nie zajmują.
Seria gier z klockami LEGO zaczyna przypominać operę mydlaną. Studio Traveller’s Tales przykleiło się do bloczków tak kurczowo, że praktycznie niczym innym się nie zajmują. Mieliśmy już LEGO Star Wars, LEGO Batman, LEGO Indiana Jones… a nadejdzie też LEGO Harry Potter i zapewne cała masa innych. Osobiście nie miałbym nic przeciwko, gdyby nie fakt, że od pewnego czasu saga jest w stagnacji. Producentowi zaczyna chyba brakować pomysłów, czego rezultatem jest ciągłe klepanie tych samych rozwiązań. LEGO Indiana Jones 2: The Adventure Continues jest przykładem tego mydlanego podejścia. Niektóre elementy są w porządku, inne aż straszą realizacją… czy zatem warto?
Już na pierwszy rzut oka widać, że mamy do czynienia z powtórką z rozrywki. Prezencja tytułu nie uległa praktycznie żadnym zmianom, sterowanie jest identyczne w stosunku do poprzedników, a na domiar złego, Indy nie posiada żadnych nowych umiejętności. Mamy do czynienia z delikatnie zmodyfikowanym pierwowzorem, a owe poprawki dotyczą np. bata, z którego korzystamy teraz znacznie częściej, nie tylko w momentach do tego przewidzianych. Nie trzeba wyszukiwać specjalnie dedykowanych ku temu punktów, w każdej chwili chwytamy za bat i pomagamy sobie podczas eksploracji terenu oraz walki z oponentami. System rewolucji nie wprowadza, aczkolwiek miło, że chociaż nad tym chwilę popracowano.
Wątek fabularny gry prowadzi nas przez wszystkie cztery części filmowej sagi. Mamy zatem okazję przeżyć wydarzenia ukazane w Poszukiwaczach Zaginionej Arki, Ostatniej Krucjacie, Świątyni Zagłady oraz Królestwie Kryształowej Czaszki. Oryginalna trylogia została potraktowana bardzo po macoszemu. Ukończenie każdego rozdziału pochłania mniej więcej półtorej godziny czasu, a reszta historii związana jest z najnowszymi perypetiami Indiego, ukazanymi w Królestwie Kryształowej Czaszki. Na końcu każdego z trzech pierwszych rozdziałów napotykamy na bossa; czwarty jest natomiast podzielony na pomniejsze etapy, również zakończone konkretniejszym adwersarzem. Starcia z „szefami” szybko robią się męczące. Za każdym razem obowiązuje praktycznie ten sam, identyczny wręcz, schemat postępowania z nimi. Wygląda to tak, jakby producent nie miał za bardzo pomysłu na przygotowanie walk finałowych i w obecnej postaci służą one tylko sztucznemu przedłużeniu rozgrywki. Zresztą nie tylko poziomy z bossami wywołują takie wrażenie, gra zawiera sporo czegoś w rodzaju sekwencji taśmowych.
Czym one są? Ano wygląda to mniej więcej tak, że mamy do czynienia z pozornie niekończącymi się falami przeciwników. Pojawiają się oni całymi tabunami, my natomiast bezustannie musimy się z nimi rozprawiać. Proces powtarzany jest wielokrotnie, przez co cała rozgrywka zaczyna działać strasznie usypiająco. Ewidentnie widać, że chodzi tylko i wyłącznie o rozwleczenie zabawy. Bez owych fragmentów przejście całego wątku fabularnego wymagało by zaledwie 6-7 godzin. Po wrzuceniu tych kilku, ciągnących się niczym flaki z olejem etapów, do powyższego wyniku dodajemy jeszcze kilka godzin.
Zamiast stosować tego typu, nic nie wnoszące rozwiązania, producent mógł zapodać garść ciekawych zagadek logicznych oraz dodatkowe lokacje. Spełniłyby one to samo zadanie, dając przy okazji przyjemność i satysfakcję. Jeśli chcę się ponudzić włączam reklamy w TV, albo pilnuję własnych butów. Gdy gram, nie mam ochoty patrzeć się w ekran z nadzieją, że już wkrótce skończy się katorga i będę mógł zrobić coś interesującego. Pocieszeniem pozostaje fakt, że te podstawowe 6-7 godzin jest całkiem w porządku, a czas ten wydłuża tryb współpracy, podczas którego poznajemy perypetie Indiego wspólnie z jakimś znajomym.
Screeny z LEGO Indiana Jones 2: The Adventure Continues (PC)
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler