COSPLAY vol. 7: wywiad z polską twarzą gry Horizon: Zero Dawn

Pink Floyd śpiewało, że czas płynie nieubłaganie i człowiek nie odnajduje się w tym, jak jego życie się zmienia. Ostatni artykuł z serii COSPLAY pojawił się na łamach Miasta Gier dwa lata temu, kiedy to udało mi się nakłonić seksownie tańczącą skrzypaczkę Lindsey Stirling do wywiadu dla Was. Dzisiaj, z okazji niedawnej premiery na PlayStation 4 cykl powraca, bowiem, w pewnym sensie, Horizon: Zero Dawn zrodziło nam małą gwiazdę cosplay'u w naszym kraju.

Rozmawiam dziś z Balticą, która wcieliła się w postać Aloy i stała się polską twarzą wspomnianego projektu. Zobaczcie, jak dziewczyna z Polski rozkochała w sobie całą społeczność PlayStation.

Patryk Jankowski: Witam Cię w wirtualnej stolicy gier, przywitaj się z naszymi czytelnikami, proszę.

Witam serdecznie wszystkich czytelników i serdecznie zapraszam do lektury. 

Patryk Jankowski: Skąd wzięło się zainteresowanie cosplayem w Twoim życiu?

Z zafascynowania Japonią w czasach podstawówki, wszechobecnym wtedy w moim życiu anime, a później
dołączyły do tego gry komputerowe.Na pewno dołożyła się do tego szkoła muzyczna, która wzmagała we mnie pokłady kreatywności. Lubiłam się wcielać w różne postacie.

Patryk Jankowski: Kiedy wykonałaś swój pierwszy strój i jak się do tego zabrałaś?

Taki pierwszy pierwszy? Vampire Princess Miyu w podstawówce. Sukienka od mamy, przepasana czerwonym szalikiem, białe rajstopy, prosta fryzura (kitka przepasana czerwoną wstążką), cała twarz malowana bodajże białą farbą i stróżka krwi w kąciku ust malowana czerwoną szminką.

Jeśli mowa natomiast o moim debiucie w ramach tego, co widzisz dzisiaj - to miało to miejsce na PGA 2015, jako Czarna Wdowa (wersja komiksowa). Zakupiłam czarny bodysuit, pasek ze złotymi kołami wykonałam własnoręcznie, dokupiłam rękawiczki bez palców, broń pożyczyłam od kolegi, założyłam szpilki i gotowe. 

Patryk Jankowski: Ile średnio czasu poświęcasz na przygotowanie stroju?

To zależy. Czarna Wdowa była kwestią wykonania jedynie paska i zakupienia odpowiednich elementów, więc zajęło mi to 2-3 dni. Dark Phoenix szyła mi w całości krawcowa. Praca nad tym strojem rozłożyła nam się na około miesiąc ze względu na inne stroje,  które krawcowa musiała pokończyć. Gdyby nie miała innych zobowiązań, pewnie zamknęłybyśmy temat w dwa tygodnie.

Aloy to już praca na 2 miesiące, chociaż do tej pory dorabiam pojedyncze elementy. Zaczęłam za późno, w dodatku z szyną gipsową na ręce po wypadku. Szyna przyczyniła się do decyzji o poszukaniu pomocy u innych osób, które mogą wykonać niektóre elementy. Sama zrobiłam Wszystko od pasa w dół (płachty spódnicy, elementy na łydkach i kolanach, buty, kołczan) i częściowo górę (ciemnobrązowa bluzka, ochraniacze na karwaszach i obłożenie karwaszy futrem, duże nawlekane korale, futro na ramionach i obszycie ręcznie obu bluzek). Konstrukcję łuku (bo malowanie i dekorowanie zrobiłam już sama), strzały, saszetki, górną jasną bluzkę, materiałową podstawę karwaszy i plecione naszyjniki robiły różne osoby. Bez nich nie zdążyłabym na czas, a targetem były targi T-Mobile Warsaw Games Week.