Historia PlayStation w skrócie - cz. 2
Nim zaczniemy, przypomnę, że poniższy tekst jest częścią konkursu Łamacz Głów, w którym wygrać możecie limitowaną wersję konsoli PlayStation 4. Więcej szczegółów znajdziecie w tym miejscu.
Pierwsze PlayStation było wyjątkową konsolą, można rzec, przewrotem w branży. Sam sprzęt nie był w sumie niczym wyjątkowym, ale trzeba przyznać, że wsparcie deweloperów, jak i samego Sony, sprawiło, że platforma przyciągnęła do siebie znaczną grupę ludzi, popularyzując jednocześnie wirtualną rozrywkę tam, gdzie wcześniej nie była ona szczególnie doceniana. Nic zatem dziwnego, że kiedy nadeszło PlayStation 2 gracze z jeszcze większą śmiałością popędzili do sklepów i chętnie sięgali po pudełka z urządzeniem. W ten sposób rozpoczął się kolejny etap w historii, zapoczątkowanego w 1993 roku, Sony Computer Entertainment.
Drugie PlayStation, zadebiutowało w 2000 roku (najpierw w Japonii, później w Ameryce Północnej oraz Europie), a produkcji zaprzestano dopiero 12 lat później, w grudniu roku 2012. Konsola natychmiast została nazwana „czarnulką”, a doczekała się ona dwóch wersji. Pierwsza była dość znacznych rozmiarów, strasznie nieporęczna i stosunkowo głośna. Druga, tzw. slim była zdecydowanie bardziej powabna i chociaż wiele osób się tutaj ze mną nie zgodzi, ładniejsza. Pierwotne wydanie miło jest posiadać, ale było ono strasznie toporne i najzwyczajniej w świecie brzydkie.
Nie o estetyce jednak ten tekst, ale o spuściźnie marki PlayStation. Wróćmy zatem do początku. Druga wersja growej platformy Sony zapowiedziana została 1 marca 1999 roku. Bezpośrednim jej konkurentem – na początku – był wyłącznie Dreamcast od firmy SEGA. Później do wyścigu dołączył także pierwszy Xbox. W trakcie oficjalnej prezentacji PS2 Sony nie miało zbyt wielu porywających projektów, ale zjawiło się na Tokyo Game Show z dwoma prawdziwymi hitami. Były nimi Gran Turismo 2000 (nazwane później Gran Turismo 3: A-Spec) oraz Tekken Tag Tournament. Oba projekty miały pokazać możliwości urządzenia, a w szczególności jakość generowanej oprawy wizualnej.
| Specyfikacja techniczna: Procesor: oparty na architekturze MIPS, taktowany zegarem 294 lub, później, 299 MHz; Karta grafiki: GPU taktowane zegarem 147 MHz, 16 potoków renderowania, 4 MB pamięci oraz rozdzielczość od 256 x 224 do 1280 x 1024; Pamięć Systemowa: 32 MB pamięci RDRAM; Napęd optyczny: zgodny ze standardem DVD; Kontroler: DualShock 2; Dźwięk: Stereo. |
Kiedy wreszcie doszło do premiery, PlayStation 2 rozchodziło się wyśmienicie. W ciągu zaledwie pierwszego dnia sprzedaży w Japonii, platforma, jak i akcesoria jej dedykowane, wygenerowała obroty przekraczające 250 milionów dolarów. Dla porównania, debiutujący nieco wcześniej Dreamcast zdołał zachęcić graczy do wydania kwoty blisko trzykrotnie niższej, albowiem równiej 97 milionom dolarów. Zaraz po debiucie urządzenia Sony naprawdę ciężko było znaleźć je na półkach sklepowych. Pudełka znikały błyskawicznie, a fabryki nie nadążały z uzupełnianiem braków. W ciągu pierwszego dnia sprzedaży zeszło ponad 980 tysięcy egzemplarzy. Co było odpowiedzialne za tak ogromny sukces? Po pierwsze, marka PlayStation była już bardzo dobrze znana wśród graczy, a po drugie (chyba ważniejsze), konsola oferowała pełną wsteczną kompatybilność ze swoim poprzednikiem, a w związku z tym, gracze mieli natychmiastowy dostęp do szerokiego katalogu gier, co na pewno stanowiło istotny aspekt decyzyjny.
PlayStation 2, choć nie było demonem prędkości, oferowało sprzęt odpowiednio mocny, aby zapewnić doznania wizualne na wysokim poziomie. W dodatku konsola dysponowała napędem DVD, oferującym prawie taką samą funkcjonalność, jak w przypadku wolnostojących odtwarzaczy. Na platformie Sony dało się więc bez problemu oglądać filmy i cieszyć się ich niebywale wysoką jakością, bez potrzeby dokupowania kolejnego sprzętu. Co warte podkreślenia, same odtwarzacze DVD kosztowały wówczas mniej więcej podobnie, jak znacznie bogatsze w możliwości PS2. Wybór nie był zatem szczególnie trudny.
Było makabrycznie trudne, bo związek między frazą kluczem a hasłem nie był tak oczywisty jak za pierwszym razem. Musicie mieć jakiegoś geniusza zła w redakcji, który siedzi i wymyśla takie rzeczy 
kombinuję od czwartku i nic, a i palców od pisania nie czuję xd
PodglądBICodeURLIMGCytatSpoiler