This War of Mine (PC)

Kiedy się dowiedziałem o grze pokazującej wojenne realia od strony cywili byłem w siódmym niebie - w końcu coś nowego, ciekawego a nie kolejny samograj z gatunku FPS. Teraz, jak czytam opis, mam wrażenie, że to będzie bardziej coś na modłę ekonomicznej strategii w połączeniu z przygodówką - czyli można pewnie zapomnieć o fajnej, emocjonującej fabule. Czyli kicha Ale poczekamy zobaczymy i obym się mylił.

Bardzo fajna gierka przegrałem już z 4 godziny w nią

Bardo fajny motyw surwiwalowy w końcu coś bez zooombie wykonanie fajne jedyny minus to długość i to że cały czas w tej samej ruderze zaczynamy mam nadzieje ze będą aktualizacje nowe mapy, dodatkim itp bo szkoda zmarnować taki potencjał gry :/

Też mi się bardzo podoba i gra inna graficznie itd. Gra inna niż tradycyjne które mi się ostatnio mocno znudziły

Choć mam wrażenie że trudność gry jest porównywalna z życiem na wojnie, głód, zmęczenie i w plecy można dostać kulke

Gry w realiach Wschodniej Europy to wciąz rzadkość, tym bardziej jak to gra nie bojaca się ukazać mogących realnie zaistnieć sytuacji a nie jakiś miliard fajerwerków i kupe dymu żeby było niby ciekawiej. Gratulacje za pomysł i sposób realizacji,na pewno wkrótce kupię ten produkt .

Aczkolwiek mocno gra utrudniona że już 5 raz rozpoczynałem grę i standardowo zostałem powystrzelany przez innych szabrowników oraz chodzę chory, ranny i głodny. Jedno znajde np. leki to drugie mi doskwiera i tak w kółko bez poprawy co mnie zaczyna nudzić

Jestem świeżo po ukończeniu This War of Mine i muszę przyznać, że autorzy stworzyli kawał świetnego powodu do przemyśleń. W takim chociażby The Walking Dead też były decyzje moralne bliskie tutejszy (pomóc komuś, zabrać zapasy itd.), ale obecne tutaj sytuacje wydają się dużo realniejsze i wcale nie chodzi o brak zombiaków. Co prawda mało tutaj historii i kreacji postaci, ale liczy się sam kombinowania, jak przeżyć, decydując nieraz o czyimś być albo nie być. Sam chętnie pomagałem, kiedy tylko mogłem, ale zdarzyła się jedna sytuacja, gdy ukradłem czyjeś zapasy. Usprawiedliwiałem się sam przed sobą, że innego wyjścia nie było, że to źli ludzie, bo do mnie strzelali - tymczasem z taką samą zajadłością broniłem swojego schronienia.
Życzmy sobie, byśmy takie dylematy znali jedynie z gier i reszty mediów, a nie z rzeczywistości...