Shadow Warrior 2 (Xbox One) - okladka

Shadow Warrior 2 (Xbox One)

Premiera:
19 maja 2017
Premiera PL:
19 maja 2017
Platformy:
Gatunek:
Akcja / Strzelanka
Język:
- napisy
Producent:
Wydawca:
Dystrybutor:
brak danych
Strona:
brak danych

ObserwujMam (0)Gram (0)Ukończone (1)Kupię (0)

Opis Shadow Warrior 2 (Xbox One)
bigboy177 @ 13:45 12.06.2015
Marcin "bigboy177" Trela
Czasem coś piszę, czasem programuję, czasem projektuję, czasem robię PR, a czasem marketing... wszystko to, czego wymaga sytuacja. Uwielbiam gry, nie cierpię briefów reklamowych!

Śr. długość gry: 19h 59min

+ czaswięcej

Shadow Warrior 2 to kolejna odsłona popularnej serii strzelanek. Remake pierwszej części zadebiutował w roku 2013, a Shadow Warrior 2 jest pełnoprawną kontynuacją. Podobnie jak w przypadku remake'u, za grą stoi polskie studio Flying Wild Hog.

Shadow Warrior 2 to produkcja nastawiona na szybką i nieskrępowaną rozwałkę. Fabuła gry rozgrywa się pięć lat po wydarzeniach ukazanych w jedynce. Lo Wang zniszczył sojusz, jaki powstał pomiędzy jego dawnym szefem, a starożytnymi bogami świata cienia, niestety udało mu się powstrzymać mroku, ktory opaował świat. Zmienił on ludzi w krwiożercze, dzikie bestie, żyjące u boku demonów.

Lo Wang żyje teraz w dziczy, poza zasięgiem swoich wrogów, zarabiając na chleb jako najemnik. Jedna z prostych misji nie idzie jednak po jego myśli, a w rezultacie protagonista zostaje wciągnięty w skomplikowaną intrygę pomiędzy młodym naukowcem, a przywódcą sekty. W samym środku zadymy znajduje się też zupełnie nowy narkotyk zwany Shade. Lo Wang musi rozwiązać oczywiście sytuację, a nie zrobi tego bez umiejętności grającego.

Shadow Warrior 2, podobnie jak "jedynka", oferuje dynamiczne pojedynki, w których bohater jest w stanie korzystać z całkiem odświeżonego arsenału broni. Twórcy przygotowali nie tylko karabiny, pistolety oraz oręż biały, ale także starożytne artefakty, dające herosowi ponadnaturalne umiejętności.

Co ciekawe, Shadow Warrior 2 da się przejść nie tylko samotnie, ale także w ramach czteroosobowego trybu współpracy. Wszyscy gracze brną wówczas do jednego celu, wspólnie ubijając napotkane pokraki. Projekt działa na zaawansowanym silniku graficznym, generującym przejrzystą, brutalną i efektowną oprawę wizualną. Całość doprawiono humorystycznymi kwestiami i sytuacjami, tak charakterystycznymi dla "jedynki".

PEGI: Od 18 latZawiera przemoc
Screeny z Shadow Warrior 2 (Xbox One)
Dodaj Odpowiedź
Komentarze (15 najnowszych):
0 kudosguy_fawkes   @   16:43, 27.05.2019
Świętą zasadą wielu sequeli jest "więcej, lepiej, mocniej" - niestety w mojej opinii podejście do tego tematu, jakie przedstawiono w Shadow Warriorze 2, kompletnie się nie sprawdziło. Przeszedłem oryginalnego SW, ba - recenzowałem nawet na łamach MG jego reboot od rodzimego Flying Wild Hog, ale dwójka totalnie do mnie nie trafia. Tamtejszy irytujący dupek, czyli Lo Wang, jest jeszcze bardziej irytującym dupkiem w sequelu. Przez te kilka lat od jego premiery w branży trochę się zmieniło, nadeszła moda na sandboksy i looter shootery, więc też w takie ramy zamknięto SW2.

I to byłoby spoko, tak jak spoko są poszczególne odsłony Borderlands, nawet średnia pod względem contentu jedynka. Niestety, nasi nie do końca ogarnęli, jak to przenieść na grunt SW2 i w praktyce mamy tony nierozróżnialnego śmiecia, które wypadają z przeciwników jak cukierki z piniaty i gdybym chciał to wszystko na bieżąco przeglądać, więcej czasu spędziłbym w menusach, niż strzelając i rzezając. Ulepszać tutaj można bowiem bronie, pancerz, a nawet możliwości postaci za pomocą punktów umiejętności. Składa się to na niewyobrażalną ilość buildów - rzeź można czynić mieczami, bronią palną, tę dopalić żywiołami i skillami. Ciężko się w tym jednak odnaleźć na tyle, by czerpać z tego radość właśnie na poziomie Borderlands czy Diablo. Winne są m.in. niewiele mówiące nazwy przedmiotów (np. "przeszywająca idea dubletu", "jaźń krwawej rzezi"), ich wzajemne podobieństwo, ale przede wszystkim ich przytłaczająca ilość. Dodatkowo sporadycznie z przeciwnika wypadnie też karta nowej umiejętności albo broń, a jak do tego dodać jeszcze pewną formę craftingu można utknąć na grzebaniu przy postaci na długie godziny.

Procesowi twórczemu ewidentnie przyświecało zaoferowanie możliwie największej ilości contentu - no i mamy sporo broni, jakiś pierdyliard ulepszeń, ale przede wszystkim mnóstwo misji. Poza głównymi i pobocznymi udostępniono także kilkadziesiąt zadań dodatkowych na tablicach ogłoszeń. Miło, że prowadzą do wymiernych nagród jak punkty umiejętności do rozdania i jednocześnie niefajnie, że sprowadzają się do backtrackingu i robienia w gruncie rzeczy tego samego. I to ciągłe odwiedzanie widzianych już lokacji, choć czasem od innej strony, to też spory problem. Plus jest taki, że prawie w każdej chwili można się przenieść do centralnego huba bez ekranu ładowania.

Niestety, nie tylko to, co napisałem powyżej sprawiło, że Shadow Warrior 2 niesamowicie mnie wymęczył. Monotonia rozgrywki (choć w niewielkich dawkach całkiem przyjemnej), backtracking, chaos związany z budowaniem postaci - to niestety nie wszystko. Ze wszech miar dupkowatego protagonistę, który usilnie chce być cool na najbardziej żenujące sposoby z możliwych, uzupełnia charakterystyczne prowadzenie dialogów, gdzie rozmówca wije się niczym kobra hipnotyzowania ruchem fletu zaklinacza. Wygląda to strasznie badziewnie i szczerze mówiąc wolę chyba NPC-ów, którzy poruszają jedynie ustami.

Jak sami widzicie, SW2 ewidentnie mi nie podszedł, a jak widziałem choćby na Twitterze, nie tylko mnie. Nie mam nic przeciwko grom nastawionym na bezmyślną rzeź, bo da się je zrobić dobrze, co pokazuje choćby oryginalny Painkiller czy Serious Samy. Da się czerpać radość z nowego lootu jak w Borderlandsach, da się też do tańca z bronią dopiąć przyjemną historię, jak w nowym Doomie. SW2 ma tylko tony akcji, a ta, jak cukierki, szybko się może przejeść ze względu na słodkość. Potrzebna jest równowaga, zaoferowanie różnych smaków.

I gdy czytam te słowa wyłapując błędy przypominam sobie, że SW2 kiedyś mi się podobał - gry siadałem do niego na 5 minut na różnych eventach. I w takich dawkach jest to gra nie tylko znośna, ale też bardzo przyjemna. Niemniej im więcej czasu spędzałem przed konsolą, tym było gorzej - zarówno dla satysfakcji z gry, jak i płynności, bo na ekranie często i często mamy prawdziwy młyn. Grę ukończyłem ze względu na swoją determinację, robiąc prawie wszystkie zadania - odpuściłem jedno poboczne, bo przez buga było to niemożliwe oraz kilka wyzwań. Śmieszny jest także błąd z błędnym naliczaniem czasu gry - zapis gry pokazuje prawie 150h, chociaż sama konsola naliczyła ich niecałe 30. Nie wiem, jak bardzo by mi odbiło po ponad 100, bo już miałem dość i tęsknię za liniowymi, gęstymi od akcji i historii produkcjami na kilka popołudni, a nie rozwodnionymi sandboksami, które mają na siłę zabierać czas.
0 kudosfebra1976   @   19:25, 27.05.2019
Pewnie zaraz morderacja to naprawi, dubel wyszedł koncertowy 😁.
0 kudosguy_fawkes   @   19:47, 27.05.2019
Sorry, wrzucałem z telefonu. 😜